Chillen in Vientiane
Door: sippie
Blijf op de hoogte en volg klaas en sippie
23 November 2014 | Laos, Vientiane
Hier zitten we dan in de loungebar Khop Chai Deu in Vientiane. Het is zondagmiddag en het zit hier helemaal vol met westerse toeristen. Die hebben we in Thailand bijna niet gezien.
Na ons vertrek uit Loei zijn we naar de grensrivier the mighty Mekong gefietst. De eerste overnachting was in Chiang Khan, een enorm populaire toeristenplaats voor de Thai. Daardoor natuurlijk ook veel eet en slaapgelegenheid. Prachtige vergezichten over de Mekong, we konden er geen genoeg van krijgen. Op de rivier zijn alleen wat kleine vissersbootjes omdat er nogal wat stroomversnellingen, rotsen en eilanden in de rivier liggen. Langs de oevers zijn ze heel hard bezig om een boulevard aan te leggen vanaf Chiang Khan tot aan de friendship bridge in NongKhai.
Prachtige route gefietst langs de Mekong over kleine wegen. Soms met gemene bulten erin....dat dan weer wel. Met overnachting in Pak Chom, Sangkhom en NongKhai. Op dit traject hebben we ook onze eerste medefietsers ontmoet. Een Frans stel, een Canadees stel op een tandem en 5 Ierse mannen die al sinds jaar en dag in Thailand wonen en eens per jaar een weekje fietsen.
En de eerste lekke band! Een enorm stuk glas stak door de anti- lekband van Klaas. Het lek was dus snel gevonden en daarmee ook gemakkelijk te plakken.
De grens naar Laos bij NongKhai gaat over de eerste friendship bridge. Daarvoor moesten we wel 5 verbodsborden voor fietsen negeren. Maar dan is vertrek uit Thailand een feit. Dan een visum on arrival regelen in Laos. Tjonge, dat was van loket naar loket, formulieren, nieuwe dollarbiljetten betalen en vervolgens de nieuw gekregen stempels Door minimaal 3 verschillende douanebeambten laten checken. Altijd weer een gedoe zo'n grens. En niet vergeten om weer rechts te gaan fietsen.
We wilden via de kleine weg langs de Mekong naar Vientiane fietsen. Beetje jammer, want de weg zat vol gaten kuilen zodat we eigenlijk alleen maar naar de weg konden kijken. In onze herinnering was deze weg 13 jaar geleden toch veel beter. Raar om na 13 jaar hier terug te zijn. Het is onherkenbaar veranderd. Overal grote bouwprojecten, shopping mails, heel veel auto's en heel veel toeristen. Vooruitgang natuurlijk, dus het is ze van harte gegund, maar toch ook een beetje jammer. We hebben Vientiane gezien als een provinciestad a la Assen. Nu is het een hoofdstad geworden.
We hebben hier wat dagen rondgewandeld, Wats bekeken, genoten van de faciliteiten als toeristenstad en ook onze bijdrage geleverd aan de organisatie COPE die zich bezig houdt met de verstrekking van been-, voet- en andere protheses aan slachtoffers van de UXO s uit de Vietnam oorlog. (un exploded objects) Indrukwekkend, 580.000 bombardementen op Laos.
Morgen stappen we weer vroeg op de fiets om het Laotiaanse platteland te ontdekken. Maar eerst nog lekker chillen in de loungebar met een beer Lao.
Na ons vertrek uit Loei zijn we naar de grensrivier the mighty Mekong gefietst. De eerste overnachting was in Chiang Khan, een enorm populaire toeristenplaats voor de Thai. Daardoor natuurlijk ook veel eet en slaapgelegenheid. Prachtige vergezichten over de Mekong, we konden er geen genoeg van krijgen. Op de rivier zijn alleen wat kleine vissersbootjes omdat er nogal wat stroomversnellingen, rotsen en eilanden in de rivier liggen. Langs de oevers zijn ze heel hard bezig om een boulevard aan te leggen vanaf Chiang Khan tot aan de friendship bridge in NongKhai.
Prachtige route gefietst langs de Mekong over kleine wegen. Soms met gemene bulten erin....dat dan weer wel. Met overnachting in Pak Chom, Sangkhom en NongKhai. Op dit traject hebben we ook onze eerste medefietsers ontmoet. Een Frans stel, een Canadees stel op een tandem en 5 Ierse mannen die al sinds jaar en dag in Thailand wonen en eens per jaar een weekje fietsen.
En de eerste lekke band! Een enorm stuk glas stak door de anti- lekband van Klaas. Het lek was dus snel gevonden en daarmee ook gemakkelijk te plakken.
De grens naar Laos bij NongKhai gaat over de eerste friendship bridge. Daarvoor moesten we wel 5 verbodsborden voor fietsen negeren. Maar dan is vertrek uit Thailand een feit. Dan een visum on arrival regelen in Laos. Tjonge, dat was van loket naar loket, formulieren, nieuwe dollarbiljetten betalen en vervolgens de nieuw gekregen stempels Door minimaal 3 verschillende douanebeambten laten checken. Altijd weer een gedoe zo'n grens. En niet vergeten om weer rechts te gaan fietsen.
We wilden via de kleine weg langs de Mekong naar Vientiane fietsen. Beetje jammer, want de weg zat vol gaten kuilen zodat we eigenlijk alleen maar naar de weg konden kijken. In onze herinnering was deze weg 13 jaar geleden toch veel beter. Raar om na 13 jaar hier terug te zijn. Het is onherkenbaar veranderd. Overal grote bouwprojecten, shopping mails, heel veel auto's en heel veel toeristen. Vooruitgang natuurlijk, dus het is ze van harte gegund, maar toch ook een beetje jammer. We hebben Vientiane gezien als een provinciestad a la Assen. Nu is het een hoofdstad geworden.
We hebben hier wat dagen rondgewandeld, Wats bekeken, genoten van de faciliteiten als toeristenstad en ook onze bijdrage geleverd aan de organisatie COPE die zich bezig houdt met de verstrekking van been-, voet- en andere protheses aan slachtoffers van de UXO s uit de Vietnam oorlog. (un exploded objects) Indrukwekkend, 580.000 bombardementen op Laos.
Morgen stappen we weer vroeg op de fiets om het Laotiaanse platteland te ontdekken. Maar eerst nog lekker chillen in de loungebar met een beer Lao.
-
23 November 2014 - 12:03
Wim:
Lekker genieten. Doe ik ook van jullie beschreven belevenissen.
Wim -
23 November 2014 - 12:06
Charlotte:
Hoi Sippie (en Klaas), geniet zo met jullie mee en leuk hoe je schrijft; het is alsof ik je het HOOR vertellen. Kan niet wachten op het volgende verslag! Veel plezier verder! Groet Charlotte -
23 November 2014 - 21:40
Heleen Untied:
Hallo Sippie en Klaas,
Fantastisch dat jullie reis zo goed verloopt.Inderdaad jammer dat de toenemende welvaart en toerisme veel in snel treinvaart doet veranderen.Maar er blijft gelukkig veel om van te genieten!
Hier in Grunn in jullie huis is alles ok.Dina ligt als ik thuis ben gezellig bij me op de bank en Boris op een stoel bij de tafel.
Groet en alle goeds gewenst,Heleen
-
24 November 2014 - 19:12
Sjoukje En Ken:
tja ontwikkelingen lijken altijd wel een beetje jammer...maar inderdaad voor hun ook vooral vooruitgang. kan me nog een hele lekkere pizza met goede wijn bij een echte italiaan herinneren.....dat is dan ook vooruitgang ...wat soms wel fijn is als je weken onderweg bent ;-) vergeet ook niet de waterbuffeltong te eten als je die ook tegen komt op het platteland:-) Ken vond het wel wat -
25 November 2014 - 07:55
Harry:
Hoi Klaas en Sippie,
Wat een leuke verhalen en wat een indrukken zullen jullie weer krijgen. Geweldig!!
Jullie worden wel erg gemist op de vrijdagavond hoor! Nadat Anca 2 weken terug door haar enkel ging, brak ik vorige een botje in mijn pink ( deja vu voor Peter....). Wij zitten nu 2 avonden per week extra samen op de bank.....
Groetjes en een goede reis -
26 November 2014 - 12:05
Thea Deinum:
Hoi Klaas. Prachtige foto's en verslag tot zover.
Mooi genieten met zijn tweetjes.
Groet Thea -
26 November 2014 - 21:59
Jan Boerma:
Dag Klaas en Sippie,
Even de tijd genomen om een beetje deelgenoot van jullie te zijn (had ik je beloofd Klaas). Sippie ik ben het met de anderen eens heel leuk om jouw verslagen te lezen; ga zo door!
Fijne reis en tot de volgende bloc,
Groetjes Jan -
27 November 2014 - 15:31
Paul Pinkster:
Hi Klaas en Sippie, ziet er goed uit doet mij denken aan indonesie /bali. Tot zo ver gaat het goed en genieten jullie vol op lees ik. Houden zo. In werkoverleg even aandacht voor jullie reis geweest. Krijg je nog meer volgers. Nog 3 maand te gaan.... Groeten Paul en Ans.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
